Σοφία Χατζηπανταζή η μοναδική γυναίκα οπλαρχηγός στο Μακεδονικό Αγώνα και ο ρόλος των γυναικών
ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΣΚΟΤΟΥΣΣΑΙΩΝ, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 120 ετών από τον θάνατο του Παύλου Μελά και 60 ετών από το θάνατο της καπετάνισσα Σοφίας Χατζηπανταζή, διοργανώνει την εκδήλωση με θέμα:
“Ο ρόλος των γυναικών στο Μακεδονικό Αγώνα – Καπετάνισσα Σοφία Χατζηπανταζή, η μοναδική γυναίκα Οπλαρχηγός”
Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2024 στις 19:00 στο Πολιτιστικό Κέντρο Σκοτούσσας.
Α. Θα παρουσιαστεί ο ρόλος και η συμμετοχή στο Μακεδονικό Αγώνα απλών γυναικών και δασκάλων, ενώ ιδιαίτερη μνεία θα γίνει στην καπετάνισσα Σοφία Χατζηπανταζή, την μοναδική γυναίκα οπλαρχηγό του Μακεδονικού Αγώνα.
Β. Θα προβληθεί η ταινία “ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Γ. Θα λειτουργήσει έκθεση φωτογραφίας με θέμα τις γυναίκες στο Μακεδονικό Αγώνα
Λίγα λόγια για την καπετάνισσα Σοφία Χατζηπανταζή τα οποία τα μεταφέρουμε από την ιστοσελίδα “ΚΟΙΝΟΝ ΣΚΟΤΟΥΣΣΑΙΩΝ“.
Η Σοφία Χατζηπανταζή-Τζιμπίρη, κόρη του Αντώνη Τζιμπίρη, γεννήθηκε στο χωριό Πρόσνικ το 1872. Είχε έξι αδερφές (την Πίτσα, τη Φωτεινή, την Ελένη, την Ευαγγελία, την Κατερίνα και τη Χρυσάνθη) και έναν αδερφό τον Πασχάλη. Η ψηλή, μελαχρινή και πολύ όμορφη. Η ομορφιά της δεν είχε περάσει απαρατήρητη ούτε από τους Ιταλούς τεχνίτες που εργάζονταν στην κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής τα έτη 1894-95. Η Σοφία τότε ήταν 22-23 ετών, πανέμορφη και ιδιαίτερα πρόσχαρη. Οι Ιταλοί τη φωνάζανε Μπόνα (Buona, καλή, όμορφη) και το όνομα αυτό έμελλε να συνοδεύσει μέχρι τα βαθιά γεράματά της. Παντρεύτηκε με το Θανάση λίγο πριν το 1900 και το 1904 απέκτησαν μια μοναχόκορη την Ελένη.
Τερπνή, πολιτισμός, αρχαία, εργασία και πολλά άλλα !!!
psterpnis.blogspot.com
Η Σοφία, αμέσως μετά το θάνατο του άνδρα της το Σεπτέμβριο του 1906, ανέλαβε η ίδια επικεφαλής της ομάδας του με σκοπό να εκδικηθεί το χαμό του. Δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να φανεί το κενό του καπετάν Θανάση για να μην καμφθεί το ηθικό των ανδρών του και των χωρικών του σερραϊκού κάμπου. Πήρε στα χέρια της την πλήρη καθοδήγηση της ομάδας, ερχόμενη σε επαφή με την Αθήνα, διαχειριζόμενη τα χρήματα της οργάνωσης και προωθώντας νέους αγωνιστές στο Μακεδονικό Αγώνα. Δεν φοβήθηκε ποτέ, δεν δείλιασε, αγωνίστηκε με αυταπάρνηση για την Ελλάδα ή, όπως έλεγε η ίδια, «εγώ θα εργάζομαι τα ελληνικά».
