Καταδρομή στο Καρατζιάκιοϊ από το βιβλίο του κ. Γ. Μπαρτζούδη με τίτλο “Γιαγκλής ο Αετός της Μακεδονίας”
Το σημερινό άρθρο αναφέρετε στη καταδρομή στο Καρατζιάκιοϊ του καπετάν Γιαγκλή με σκοπό την εξόντωση του Τάσκα.
Το χωριό Καρατζιάκιοϊ το 1926 άλλαξε ονομασία και έγινε Μονοκκλησιά, ανήκει στον δήμο Σερρών της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών.
Μια σημαντική πληροφορία έχει φτάσει στον καιροφυλακτούντα Γιαγκλή: Ο μουχτάρης του Καρατζιάκιοϊ πάντρευε το γιο του και κουμπάρος ήταν ο Τάσκας. Στα προεόρτια του γάμου, το βράδυ της 25.10.1906, παραμονή του Αγίου Δημητρίου, ο Βούλγαρος βοεβόδας θα βρισκόταν στο χωριό και θα συμμετείχε στο προγαμήλιο γλέντι. Για τον Γιαγκλή και τους συνεργάτες του παρουσιαζόταν μοναδική ευκαιρία.
Ο μεγάλος στόχος, ο Τάσκας, σε καταφύγιο και ορμητήριο κομιτατζήδων. Μια συνδυασμένη επιχείρηση θα μπορούσε να έχει στόχο όχι μόνο την εξόντωση του Τάσκα, αλλά και τους φανατικούς σχισματικούς που είχαν μετατρέψει το χωριό τους σε φωλιά κομιτατζήδων.
Ο Καπετάνιος καταρτίζει το σχέδιο επίθεσης. Τοποθετεί την ομάδα Βλάχμπεη δυτικά του Στρυμόνα, ως οπισθοφυλακή και για απόκρουση ενδεχόμενης αντενέργειας από την περιοχή Σακάφτσιας (Λειβαδοχώρι). Το κύριο Σώμα φθάνει στη Μέργιανη (Λυγαριά) το απόγευμα της 25.10.1906. Εκεί έχει προσκληθεί και «ο δεσπότης Γρηγόριος από την Τερπνήν», όπου βρισκόταν για τον εορτασμό του Αγίου Δημητρίου, στον ομώνυμο ναό του χωριού. Σε μια σύντομη τελετή, κοινωνούν όλοι μαζί.
Συνέχεια στην καταδρομή στο Καρατζιάκιοϊ με την ομάδα κρούσης που συγκροτεί ο Καπετάν Γιαγκλής.
Αμέσως μετά συγκροτείται η ομάδα κρούσεως. Επικεφαλής τίθενται οι Γιαγκλής και Μητρούσης, φορώντας στολές Τούρκων αξιωματικών. Τους πλαισιώνουν, ντυμένοι σαν Τούρκοι στρατιώτες, οι Γιώργος Γκούρμης, Κώστας Κοτσιάνπαπας, Γιάννης Ούρδας, Ζαχαρίας Ζαχαριάδης, Σέρπης κ.α.
Βαδίζοντας μέσα στα πλημμυρικά νερά του Στρυμόνα, φθάνουν τα μεσάνυχτα στο φυλάκιο της γέφυρας Κουμάργιανης, εξουδετερώνουν τους Τούρκους φρουρούς και βαδίζουν ολοταχώς προς το Καρατζιάκιοϊ. Περνούν απαρατήρητοι από τους μεθυσμένους άντρες μιας περιπόλου και μιας ενέδρας που είχε τοποθετήσει ο Τάσκας.
Συλλαμβάνουν έναν βοσκό που προθυμοποιείται να κάνει χρέη οδηγού, πλην όμως ενεργεί παραπλανητικά: Αντί να τους οδηγήσει στον Τάσκα «προσεπάθησε να τους ρίψη εις νέαν ενέδραν». Τον εκτελούν επιτόπου.
Βοηθούμενοι από το σκοτάδι, διεισδύουν στο χωριό. Καλούν «ονομαστικώς …να εμφανισθούν ενώπιόν των οι φανατικώτεροι των βουλγαριζόντων. Περί τους 65 εξ αυτών» παρουσιάστηκαν ανύποπτοι. Γρήγορα όμως κατάλαβαν την παγίδα και προσπάθησαν να διαφύγουν. «Περί τους 35 …έπεσαν από τας σφαίρας των ανταρτών, οι οποίοι εγκατέλειψαν μετά ταύτα το χωρίον, αφού έθεσαν πυρ εις αυτό».
Ο κύριος στόχος, ο Τάσκας, κατόρθωσε να διαφύγει 31 . Αυτό όμως δεν μείωσε πολύ την «επιτυχία» του εγχειρήματος.
Στο εξής ο Τάσκας, και κάθε κομιτατζής, θα σκεφτόταν πολύ να τρομοκρατούν και να σφάζουν στα ελληνικά χωριά: Οι προσφιλείς τους βουλγαρόφρονες κινδύνευαν να πάθουν τα ίδια!
Το Σώμα αποχωρεί, και τα χαράματα φθάνει στη Νικόκλεια (Φώτο), όπου «εξασφάλισεν ασφαλές κρησφύγετον ο οπλίτης Γεώργιος Τασκούδης».
Δεν θα μείνουν όμως εκεί, παρά μόνο για να πάρουν μια ανάσα, αφού είναι ορατός ο κίνδυνος να έρθουν τουρκικά στρατεύματα από το Στρυμονικό.
Αναχωρούν για το ασφαλές ορεινό λημέρι, στη θέση «Τρεις Κάμποι», κοντά στα Στεφανινά. Τότε υποτίθεται ότι ο Γιαγκλής πραγματοποίησε έναν ηράκλειο άθλο 32 : Ο Μητρούσης αδυνατούσε να ακολουθήσει διότι είχε τραυματιστεί στη συμπλοκή του Καρατζιάκιοϊ, και ο Γιαγκλής τον πήρε στις πλάτες του και τον κουβάλησε στα εξήντα χιλιόμετρα της ορεινής διαδρομής!
και πολλά άλλα !!!
psterpnis.blogspot.com
Κλείνοντας το άρθρο “Καταδρομή στο Καρατζιάκιοϊ” να σας ενημερώσουμε ότι όλα τα περιεχόμενα του βιβλίου με τα σχετικά Link που οδηγούν στα δημοσιευμένα άρθρα θα τα βρείτε ΕΔΩ.
Παραπομπές:
31 Ο Τάσκας θα παραμείνει βοεβόδας στον κάμπο των Σερρών μέχρι την επανάσταση των Νεοτούρκων (1908). Στο διάστημα από 26.10.1912 μέχρι 21.6.1913, που οι Βούλγαροι κατέχουν τις Σέρρες, θα είναι Δήμαρχος της πόλης. Το 1923 δολοφονείται από κομματικούς του αντιπάλους
32 (α) Παπαθανσσίου, ό.π.
(β) Πέννας-Ιστορία, ό.π, σ.244,
(γ) Πάππας-Καπεάν Γιαγλής, ό.π, σ.185, 339-340,
(δ) Αγγελόπουλος, ό.π, σ.25.