Επίμετρο από βιβλίο “Γιαγκλής ο Αετός της Μακεδονίας”

Επίμετρο από βιβλίο “Γιαγκλής ο Αετός της Μακεδονίας”

Τελευταία ανάρτηση για το βιβλίο του συγγραφέα κ. Γ. Μπαρτζούδη “Γιαγκλής ο Αετός της Μακεδονίας”.
Σας συγχαίρουμε για το βιβλίο και σας ευχαριστούμε κ. Γιώργο για την άδειά σας να το δημοσιεύσουμε.

Στο τέλος του άρθρου υπάρχει σύνδεσμος όπου μπορείτε να βρείτε όλες τις ενότητες του βιβλίου.

Επίμετρο.*

Είναι ασυνήθιστη, αν όχι μοναδική, η κατάληξη του ήρωα Καπετάν Γιαγκλή. Δεν «αξιώθηκε», πιστός στον όρκο του (ίδε οπισθόφυλλο του παρόντος), να πέσει «υπέρ πίστεως και πατρίδος», όπως ο καπετάν Μητρούσης. Δεν έζησε τις τελευταίες μέρες του ως σεβάσμιος βετεράνος, διηγούμενος στους γραφιάδες τα απομνημονεύματά του, όπως κάποιοι παλιοί «κλέφτες». Δεν έγινε ούτε βουλευτής, όπως ο Καπετάν Ζέρβας, ούτε Δήμαρχος, όπως ο Καπετάν Βλάχμπεης. Έγινε καλόγηρος!

Πέθανε ξεχασμένος ο Μακεδονάρχης της Χαλκιδικής. Πέθανε «πάμπτωχος» ο επί 40 μέρες απόλυτος άρχοντας του «κράτους» που ίδρυσε στην περιοχή Νιγρίτας.
Πέθανε πάμπτωχος, σχεδόν ζητιάνος, αυτός που εξουσίαζε τις «περιμάχητες» αποθήκες με «τη δεκάτη», αξίας χιλιάδων χρυσών λιρών! Τις εκμεταλλεύτηκε μόνο για να βοηθά τους φτωχούς του «κράτους» του αλλά και του μητρικού κράτους των Αθηνών. Τα πάντα για το κοινό καλό, τίποτα για τη τζέπη του!

Θεωρούσε χρέος του να υπερασπίζεται κάθε αδικούμενο, είτε αυτός ήταν ο ίδιος ο πατέρας του είτε κάποιοι χωρικοί. Και έσπευδε να τιμωρήσει τους αδικοπραγούντες, είτε αυτοί ήταν χωροφύλακες, είτε αγάδες, είτε μπέηδες.

Περήφανος για τη μακεδονική του καταγωγή, ήταν όχι μόνο πιστός αλλά και ένθερμος υπερασπιστής της πατροπαράδοτης θρησκείας, της Ορθοδοξίας. Στα μάτια του, οι Βούλγαροι ήταν εχθροί όχι μόνο του ελληνισμού αλλά και της χριστιανοσύνης, επειδή αποσχίστηκαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και αναγνώριζαν τον Έξαρχο της Σόφιας. Πίστευε ότι υπεράσπιζε (και) τα θεία όταν αγωνίζονταν ενάντια σε «φταίχτες» (εξαρχικούς και μη). Απευθυνόμενος, ως μοναχός Γαβριήλ, στον γέροντα και Πνευματικό του, ρωτά εναγωνίως ¹¹⁴ :

«Θέλω ν’ ακούσουνε τ’ αφτιά μου τη διαβεβαίωσή σου… για ν’ αναθαρρήσει και να γλυκάνει η ψυχή μου από ελπίδα πως θα ’δω πρόσωπο Θεού και Παράδεισο… Δεν σκότωνα για να σκοτώνω. Για την Πατρίδα και τ’ άγια της το ’κανα. Με βαραίνει όμως και με πονάει, που στα γιουρούσια, στις μάχες και στο για να προστατευθώ και προστατέψω, έκανα έτσι, που χάθηκαν και άφταιγοι. Τα ξέρεις όλα. Σκληρός ο πόλεμος.
Σου πετρώνει την καρδιά, σου θολώνει το μάτι. Είχα, βλέπεις, στο λαιμό μου και στην υπακοή μου και ένα σωρό παλικάρια. Αλλά για όλους και για όλα ήμουν υπεύθυνος εγώ.
Πες μου ο Θεός θα με συγχωρέσει»;

Τερπνή, πολιτισμός, αρχαία, εργασία 
και πολλά άλλα !!!
psterpnis.blogspot.com

Επιθυμεί διακαώς να δει «πρόσωπο Θεού» και ζητά συγχώρεση για τους «άφταιγους» που έβλαψε. Όχι όμως και για τους «φταίχτες». Είναι βαθιά μέσα του ριζωμένη η πίστη ότι, βλάπτοντας «φταίχτες» εκτελούσε θεάρεστο έργο! Σε κάθε περίπτωση, είναι ειλικρινής, μιλώντας κατά πρόσωπο με έναν εκπρόσωπο του Θεού!

Άραγε, έδωσε ο Θεός τη συγχώρεση που ζητούσε ο «λησταντάρης» Γιαγκλής, όπως τον αποκαλούσαν («δικαίως» ίσως) οι αντίπαλοι και (αδίκως) κάποιοι φίλοι;
Αυτός που από τον Σταυρό Του συγχώρεσε τον συσταυρωμένο ληστή, συγχώρεσε άραγε τον Φύλακα του Αγίου Όρους, τον Ελευθερωτή της Νιγρίτας, τον Αετό της Μακεδονίας; Ο Θεός ξέρει!!

Γεώργιος Α. Μπαρτζούδης, Σέρρες 2020

114 Πάππας-Καπετάν Γιαγλής, ό.π, σ.355-357

* Επίμετρο: Ειδική ενότητα που βρίσκετε στο τέλος ενός βιβλίου ως συμπλήρωμα.

Όλες τις ενότητες του βιβλίου θα τις βρείτε ΕΔΩ.