Αναζωπύρωση της φωτιάς στο ναό Αγίου Αθανασίου Νιγρίτας
Ένα νέο χθες Σάββατο 2 Ιουλίου 2022 ήλθε να παγώσει του Νιγριτινούς. Φωτιά έπιασε ο ιερός ναός Αγίου Αθανασίου στη Σούρπα της Νιγρίτας.
Η πυρκαγιά προκλήθηκε από βραχυκύκλωμα σε κλιματιστικό, το οποίο βρίσκεται στο Ιερό Βήμα και οι ζημιές αφορούν το τέμπλο του Ναού και το Ιερό. Όλοι ανήσυχοι παρακολουθούν τις εξελίξεις. Η Πυροσβεστική Νιγρίτας μόλις κλήθηκε, επιχείρησε στην κατάσβεση με 17 πυροσβέστες και πέντε οχήματα. Ταυτόχρονα πήγαν στο ναό για βοήθεια και οι υδροφόρες του δήμου Βισαλτίας για να βοηθήσουν.
Είναι πραγματικό δυστύχημα αυτή η φωτιά. Ο Ναός του Αγίου Αθανασίου χτίστηκε το 1906, σύμφωνα με εντοιχισμένη επιγραφή σε μια θέση παλιότερου ναού.
Ο ναός του Αγίου Αθανασίου Νιγρίτας εγκαινιάστηκε το 1950 από τον τότε μητροπολίτη Κωνσταντίνο Μεγγρέλη. Η υπέροχη διακόσμηση της εκκλησίας έγινε το 1990.
Και τώρα τι; Τι έχει συμβεί; Σήμερα μεσημεράκι Κυριακής, λόγω πολύ υψηλών θερμοκρασιών υπήρξε, όπως πληροφορηθήκαμε αναζωπύρωση, αλλά ελέγχεται από τις υπηρεσίες της Πυροσβεστικής Νιγρίτας που παρακολουθούν από κοντά την εξέλιξη της φωτιάς.
Η δημοσίευση του Κλιμακίου Νιγρίτας μέσω του διοικητή της Χρήστου Δάρατζη αναφέρει:
Δύσκολο συμβάν…. Πολλές ιδιαιτερότητες στη διάρκεια της κατάσβεσης. Ένα συμβάν που εξελίχθηκε ποικιλοτρόπως και αντιμετωπίστηκε με επαγγελματισμό από όλους τους συναδέλφους του Π.Κ. Νιγρίτας, τον Διοικητή ΔΙΠΥΝ. Σερρών , τους επιτελείς αξιωματικούς αλλά και τους συναδέλφους της ΠΥ Σερρών, και θα ήθελα προσωπικά να τους συγχαρώ και να τους ευχαριστήσω.
Ως επαγγελματίες πράξαμε το καθήκον προς την τοπική κοινωνία και δηλώνουμε παρών ως ενεργοί πολίτες της Ενορίας αποδεικνύοντας με πράξεις την στήριξή μας στον Ιερέα του Ναού πατέρα Αθανάσιο και την εκκλησιαστική επιτροπή που χρειάζεται πλέον τη στήριξη όλων των Πολιτών της Βισαλτίας και όχι μόνο.
Τερπνή, πολιτισμός, αρχαία, εργασία και πολλά άλλα !!!
psterpnis.blogspot.com
Αντίστοιχα ο Πατέρας Κελεμπέκης Γεώργιος αναφέρει στη δημοσίευσή του:
Δύσκολο το Σαββατόβραδο!
Η κούραση κι ο φόβος για τα χειρότερα όμως έφερναν προσευχή, παράκληση, ικεσία,, δάκρυα…
Όλη η τοπική Εκκλησία ήταν παρούσα, ο Μητροπολίτης μας, οι Ιερείς μας, οι πιστοί, όλοι με δάκρυα στα μάτια.
Έβλεπα τον κόσμο να μαζεύεται και να στέκεται με αγωνία και θλίψη ανήμπορος να κάνει κάτι!
Σήμερα το πρωί σαν ξύπνησα μονολόγησα: “Ας ήταν ένα όνειρο!”
