Έφυγε ένας όμορφος άνθρωπος στην Τερπνή – Παπαγεωργίου Αδαμαντίου Γεώργιος (1944 – 2020)
Σήμερα, 18 Φεβρουαρίου 2020, έφυγε από τη ζωή ένας υπέροχος Τερπνιώτης, ο Γιώργος Παπαγεωργίου. Ένας άνθρωπος που αγάπησε πολύ την παράδοση, τον πολιτισμό, τους συλλόγους και τον τόπο του.
Έλεγε πάντα ότι δεν ξέρω πολλά γράμματα, αλλά σε ότι μπορώ θα βοηθήσω. Είμαι εδώ. Δε χρειαζόταν ιδιαίτερη μόρφωση, έφτανε και περίσσευε αυτή που είχε, για να συμβάλει να γίνουν μεγάλα βήματα πολιτισμού στην Τερπνή.
Τον γνωρίσαμε μόλις αναλάβαμε τα ηνία του Πολιτιστικού Συλλόγου Τερπνής το 2004.
Ήλθε μόνος του και μας συνάντησε. Θυμάμαι είχαμε συμβούλιο στον Πολιτιστικό και πηγαίνοντας στα γραφεία του συλλόγου με σταματάει στην είσοδο ένας κύριος, που τον ξέρω φυσιογνωμικά, αλλά δεν ξέρω το όνομά του. Μου συστήνεται. “Είμαι ο Γιώργος Παπαγιώργης, έτσι με φωνάζουν μου λέει εδώ στην Τερπνή” και αμέσως μου εξηγεί πως έχει κάποια αντικείμενα στο σπίτι του, που μπορούν να εκτεθούν σε ένα μουσείο. Μου μιλάει ακόμη για ένα φίλο του, το Λιόλια Θόδωρο, που έχει μια ιδιωτική συλλογή αντικειμένων και πως αν ήθελα θα μπορούσαμε να πάμε να τη δούμε.
Κλείνουμε ραντεβού για την επόμενη ημέρα. Βλέπουμε τα ατέλειωτα αντικείμενα που έχει κρατημένα στο σπίτι του και μας πάει και στον κ. Λιόλια, που έχει υπέροχα ταξινομημένα πολλά παλιά αντικείμενα. Μας παροτρύνει να το συζητήσουμε στο Δ.Σ του Πολιτιστικού και αν το αποφασίζαμε θα ήταν δίπλα μας σε ότι χρειαζόμασταν, για να συγκεντρώσουμε αντικείμενα και φωτογραφίες για Λαογραφική Συλλογή.
Το συζητάμε άμεσα στο συμβούλιο του Πολιτιστικού, ομόφωνα αποφασίζεται να ξεκινήσει η συλλογή αντικειμένων για την ίδρυση μουσείου και αμέσως μας φέρνει σε επαφή με τους δασκάλους του δημοτικού μας Πασχάλη και Τασούλα Νούλη. Σε μια βδομάδα το ισόγειο του Πολιτιστικού έχει καθαριστεί, έχει αδειάσει από ότι υπήρχε και καταφτάνουν τα πρώτα αντικείμενα από το ζευγάρι των εκπαιδευτικών.
Είναι εκεί κάθε λεπτό της προσπάθειάς μας. Μας φέρνει την αμέσως επόμενη ημέρα και ότι είχαμε δει και είχε ο ίδιος φυλαγμένο στο σπίτι του, υποδεικνύοντάς μας ταυτόχρονα κάποια σπίτια Τερπνιωτών, που μπορούσαν να μας δώσουν πολύ παλιά αντικείμενα, που πλέον δεν υπήρχαν και δεν χρησιμοποιούνταν.
Μέχρι τον Οκτώβρη του 2005, σε ένα χρόνο ακριβώς από την πρώτη συνάντηση μαζί του, τα μέλη του Δ.Σ του Πολιτιστικού έχουν γυρίσει όλο το χωριό, έχουν μαζέψει ότι αντικείμενα είχε φυλαγμένα ο κόσμος της Τερπνής στα σπίτια του και όσο και αν φαίνεται απίστευτο, γίνονται τα εγκαίνια του υπέροχου Λαογραφικού Μουσείου στις 25 Οκτωβρίου 2005. Στεγάζεται στο ισόγειο του κτιρίου του Πολιτιστικού, στην πλατεία της Τερπνής. Το Μουσείο που δύο χρόνια αργότερα θα μετονομαστεί σε “Λαογραφικό Μουσείο Λάζαρος Καρούτας”, προς τιμήν του ιδρυτή του Πολιτιστικού Συλλόγου.
Τα πρώτα χρόνια μετά την ίδρυση του Μουσείου, όταν ερχόταν επισκέπτες στο μουσείο, πάντα με χαμόγελο ο αγαπημένος μας αείμνηστος Γιώργος Παπαγιώργης μόλις του τηλεφωνούσαμε ερχόταν, για να ξεναγήσει τα παιδάκια από τα σχολεία ή και τους ενήλικες επισκέπτες. Να τους παρουσιάσει όλα τα εκθέματα ένα προς ένα και να τους εξηγήσει τη χρησιμότητά τους. Δε θα σταματήσει ποτέ, για 15 ολόκληρα χρόνια να εμπλουτίζει τα εκθέματα και το φωτογραφικό υλικό του μουσείου.
Και δεν ήταν μόνο τα προαναερθέντα. Δε νοιάστηκε μόνο για τον Πολιτιστικό. Τη χρονιά που ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού αποφάσισε να αναβιώσει το πανάρχαιο έθιμο της “χελιδόνας”, ήταν εκεί και για αυτούς. Τους έκανε τις πρώτες “χελιδόνες”, που πήραν τα παιδάκια του δημοτικού για να γυρίσουν σε όλη την Τερπνή και να τραγουδήσουν τα χελιδονίσματα. Στη συνέχεια φυσικά δε σταμάτησε, κατασκεύασε τα επόμενα χρόνια και πρόσφερε στα παιδάκια του σχολείου πολλές χελιδόνες, για να μπορούν να αναβιώνουν το έθιμο την 1η Μαρτίου.
Μετά την αναβίωση της “χελιδόνας”, λίγες μόνο ημέρες μετά θα γιορτάζαμε την Καθαρά Δευτέρα. Και πάλι θα έλθει να μας βρει στον Πολιτιστικό, για να μας πει πως μας ετοιμάζει “παμπόρια” για να τα πετάξουμε στην εκδήλωση που θα διοργάνωνε ο σύλλογος για τα “Κούλουμα” στα Πεύκα. Χαρταετούς θα ετοιμάσει και για τα παιδάκια του δημοτικού, που θα τους πετάξουν και θα ξετρελαθούν την Τσικνοπέμπτη στον αύλειο χώρο του σχολείου.
Και πόσα άλλα εκτός συλλόγων. Κατασκεύασε για πολλά παιδάκια “χελιδόνες” και πάρα πολλούς χαρταετούς για γειτονόπουλα αλλά και για κάθε Τερπνιωτόπουλο που του το ζητούσε. Ήταν πρόθυμος και έτοιμος. Δε χαλούσε το χατήρι κανενός μικρού ή μεγάλου.
Πόσο σημαντικός υπήρξε αυτός ο άνθρωπος για την ανάδειξη του πολιτισμού και της παράδοσης στην Τερπνή. Ήταν δίπλα σε όλους μας , πίσω από όλα.
Τον αείμνηστο Γιώργο Παπαγεωργίου, η ζωή του έφερε χαρές και λύπες. Τις αντιμετώπισε όλες με δύναμη και με το χαρακτηριστικό χαμόγελό του.
Όλοι εμείς που τον γνωρίσαμε θα τον θυμόμαστε με απέραντο σεβασμό, εκτίμηση και πολλή αγάπη. Θα τον θυμόμαστε πάντα μέσα από όλα αυτά που μας πρόσφερε. Αυτή την ήρεμη δύναμη, τον σεμνό, τον άνθρωπο της προσφοράς, τον αποχαιρετάμε με μεγάλη θλίψη.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
Δράμαλη Γεωργία.
Τερπνή, πολιτισμός, αρχαία, εργασία και πολλά άλλα !!!
psterpnis.blogspot.com
Κλείνοντας το άρθρο “Έφυγε ένας όμορφος άνθρωπος στην Τερπνή” να σας ενημερώσουμε ότι η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί αύριο Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου, στις 11 π.μ στον ιερό Ναό Τριών Ιεραρχών Τερπνής.
Υ.Γ. Όταν κατέβουν οι φωτογραφίες θα μπορείτε να τις βρείτε ΕΔΩ.
. Σήμερα, 18 Φεβρουαρίου 2020, έφυγε από τη ζωή ένας){kind=link}